Nevruz’un Tarihi

-

 Nevruz , yeni gün anlamına gelir. İlk olarak Mezopotamya’da milattan önce 3000 ila 2000 yılları arasında ortaya çıktığı düşünülür. 2. yüzyılda Persler tarafından yazılı olarak kaydedilmiştir. 10. ve 15. yüzyıllarda Türkler tarafından Göktürklerin Ergenekon’dan çıkışı olarak kutlanmıştır. Osmanlı döneminde hem sarayda hem de halk içinde kutlanmıştır. Türkiye’de 1991 yılında ilk kez resmi olarak kutlanmaya başlanmıştır. 2009 yılında UNESCO tarafından somut olmayan kültürel miras kabul edilmiştir. 2010 yılında ise Birleşmiş Milletler , nevruz gününü “uluslararası nevruz günü” ilan etmiştir. Türk devletlerinde Hun zamanı kutlanmaya başlanan bu bayram Hunlardan Göktürkler’e , Göktürklerden Uygurlar’a , Uygurlardan Selçuklu’ya , Selçukludan Osmanlı’ya , Osmanlıdan ise Türkiye’ye taşınmıştır. Milattan önce 2635 yılında Ergenekon’dan çıkıldığı düşünülmektedir . Bu yüzden Türkler’de nevruzun başlangıcı 2635 olarak düşünülür. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kaçak

-
 Amerika’nın başına gelen yasakçı , yenilik düşmanı ve savaşçı başkanı gençler tarafından sevilmeyen birisidir. Ash’de o gençlerden birisidir. Zaten kötü hale gelmiş olan Amerika’yı bir nebzede olsa düzelten başkan Kyle , başkan olamadığı için bu ülkeyi terketmeye karar verir. Yeni gelen başkan Abraham yasakçı olduğu için bunu düşünür ve sınırlara asker diker. Ash’in tek kurtulma yolu 96. yoldan farkedilmeden geçip Kanada’ya göç etmektir. Evden çıkarken ailesine son bir kez bakıp onları geride bırakacak olmanın üzüntüsünü yaşar. Evden çıktıktan birkaç saat sonra Tom adında bir adamla yolda tanışır ve yanında mola verir. Onunla konuştuktan sonra Tom’un karısının öldüğünü ve arada onun hayaletini görüp konuştuğunu öğrenir. Tom’un yarasını daha fazla açmak istemeyip yoluna devam eder . Otostop çekerken 2 motorluya denk gelir ve motorlarına biner. Motor , yanında ekstra bir oturak olan motorlardandır. Uçurumlu yollarda giderken sürücü Martin hakimiyetini kaybedince Ash son anda devreye...
Devamı

Memleket

-
        Güzellikler senin olduğun yerde olmaz sadece. Bizim diyarımızda barındırır çiçeği , böceği. Sen tutsan da kolumuzdan bizi; dağda , taşta gezen ayaklarımız , caddede lastik izine bulanıp acıtır içimizi.        Sen 40 asırlık ibadethaneyi gezersin sırf ince ve güzel bir mozaik bulmak için. Bizi sarıyor onu her gördüğümüzde bir sülüs yazı. Gözümüze parlıyor. Uzaktan heyecan veriyor bir parça orman gibi yeşil ve güzel çini.        Renkli ve çiçekli sahnede dans eden balerin , titretiyor senin içini. Bizim memleket sevdalısı kalbimizi kımıldatır , heybetli efenin dizini vuruşu yere.         Dinlediğin orkestra fırtınayı andırıyor. İçine bir ürperiş geliyor. Bizim denizimizde çıkan fırtınalara benzemez. Çetindir fırtınamız bizim. Tek musiki ıstırap çekenlerin hüzünlü , acıklı nefesleridir. O da en hazin musikidir bizim için. Her nefeste gelen hüzün , acıtır iyice içimizi.          ...
Devamı