İnsanlar Neden Bunu Okurlar?

Bazı insanlar vardır . Kimseyle konuşmaz, insanlardan kaçar. Etrafındakiler düşünür "içinden ne geçiriyor acaba?" diye. Oturup kitap okur ve öylece durur. Arkadaşı yok sanırsınız ama sizden fazla arkadaşı vardır. İnsanlardan kaçmanın en iyi yolu onlara göre hikaye veya romandır. Böyle insanlar bu iki türü okur çünkü. Denemeyi , bir konuyu tartışmayı sevenler okur . Şiiri , sevgilisine aşkını ilan edenler okur. Masalı , çocuğunu uyutmaya çalışan bir anne okur. Ama hikayeyle romanı böyle okuyamazsınız. Hepsi şarta bağlıyken hikayeyle roman sizin istemenize bağlıdır. Kafana koyduğun tek kelimeyle başlarsın bu tarz kitaplara: "Okuyacağım." Felsefe sevmeyen birisi deneme okumaz. Aşık olmayan kişi şiir kitabının kapağını bile zar zor açar. Çocuğu olmayan bir çift , masal kitabı almaya bile ihtiyaç duymaz. İnsan bazen bazı şeylerden kaçmak için bunları okur. Sabah servisle okula giden çocuğun okuduğu Ömer Seyfeddin veya dükkanındaki yoğunluktan fırsat bulup 2-3 sayfa Ateşten Gömlek okuyan yaşlı bir esnaf amca mesela. Çocuk okula gitmenin üzüntüsünden ve yaşlı amcada bankaya olan borcunun kaygısından kaçmak için okuyordur belki. Bu iki türü her insan okuyabilir . Her kesime hitap eder . Sıkıntın olmasa bile okuyabilirsin hikayeyi , aşık olsan bile okuyabilirsin romanı. Evrensel olduğu için insan bunları okumalıdır. Filistin'de ölen insanlığı duyurmak isteyen bir hikaye , Doğu Türkistan'da çoktan ölmüş insanlığı duyurmaya çalışan bir roman. Romanlar bu yüzden yasaklanır çünkü yazarın kaleminin ucundan tüm dünyaya seslenmeye çalışır. Uzun lafın kısası insanlar roman ve hikayeyi evrensel ve geçiştirici olduğu için okur.