Buğra Kağan Çodar

 Hayatımın en hızlı geçen eğitim öğretim yılıydı. Zaman gün geçtikçe daha da hızlanıyor. Senenin başından yarıyıl tatiline kadar sınıfta öylece oturduğumu hatırlıyorum. Yarıyıl tatilinden sonra biraz daha açıldım. Hiç yapmak istemediğim görevlerde bulunmak zorunda kaldım. Sınavlar bazen kolay bazen zordu. Bu yılda bitti ve iki haneli sınıflara giriş yapıyoruz. Kimi hoca bize eğitimi kızgınlıkla kimi hoca ise severek , alıştırarak aşıladı. Bir öğrenciye kızarak öğrenciye bir şey kazandıramazsınız ancak siz öğrencilerden nefret kazanırsınız. Mesela Yaser Hoca dersi eğlenceli bir şekilde anlatıyor. Bir anda konu ile ilgili espri yapıyor ve konu aklınıza kazınıyor. Açıkçası bu okula önyargıyla gelmiştim. Aklımda kurduğum hayal dünyasına göre bu okulda sinirli bir matematik hocası , sürekli şiir okuyan bir edebiyat hocası , müzik dersine müzik hocası olmadığı için giren başka bir ders hocası olduğunu düşünüyordum. Otobiyografimde yazdığım gibi okulu hiç tanımıyordum. En çok şaşırdığım ş...

Mete şehirde yaşayan içine kapanık bir çocuktur. Sadece ailesine ve kuzeni Ege’yle konuşurken rahat hisseder. En sevdiği aktivite gitar çalmaktır. Okulda bir müzik grubu kurulacaktır fakat Mete çekingen olduğu için katılmak istemez. Kurban Bayramı’nda her zamanki gibi önce mezarlığa gidip babaannesini ziyaret edecekler ve mezarlıktan dedelerinin evine geçecektirler. Bahçelievler’den Çukuryurt’a gitmek için yola çıkarlar. Güngören’de oturan kuzeni Ege de ailesiyle beraber yola çıkmıştır. Telefonunda kuzeniyle konuşurken kuzeni şarjının az olduğunu söyleyip kapatmıştır. Yoğun bir trafik atlattıktan sonra 3 saat sonunda Çukuryurt’a ulaşmışlardır. Mezarlığa gittikten sonra dedesinin evine varmışlardır fakat Egeler hala ortalıkta yoktur. Saatler geçer fakat haber gelmez. Canı sıkılan Mete biraz televizyon izlemek ister ve televizyonu açar. Televizyonda açık olan kanal bir haber kanalıdır ve o andaki altyazı ilgisini çeker. Altyazıda şu yazıyordur: İstanbul’da feci kaza. 1’i çocuk 3 kişi hay...